Жур з курыцай

у адаптацыі шэф-кухара Алены Мікульчык.
Рэцэпт нацыянальнай кухні.

Жур.
Фота Вольгі АКУЛІЧ
Інгрэдыенты:

— 1 л закваскі/аўсянай цэжы
— 2 л курынага булёну
— 1 кг любой часткі курыцы, акрамя філе
— 300 г морквы
— 100 г цыбулі рэпчатай
— 50 г салеры сцябліннай
— 30 г алею
— 15 г часнаку
— 5 г маярану
— 3 г кмену
— 1 г чорнага молатага перцу
— 3-4 шт лаўровага ліста
— 10 г солі

Чытаць/Скачаць на беларускай і рускай мовах можна ТУТ.

Спосаб прыгатавання:

  • Спачатку варым курыны булён з разліку 1 кг курыцы на 3 л вады.
  • Адвараную курыцу дастаем з булёну, даём крыху астыць, аддзяляем мякаць ад касцей і разбіраем яе рукамі на невялікія кавалкі.
  • Моркву, цыбулю і салеру наразаем дробным кубікам, пасеруем на алеі да гатоўнасці.
  • Пасераваную гародніну дадаём у курыны булён і праварваем 5-7 хвілін.
  • Потым уліваем закваску, дадаём часнок, курыцу, спецыі і соль. Даводзім да кіпення і праграваем 3-5 хвілін на маленькім агні.
  • Падаем са смятанай, сечанай зелянінай і ½ варанага яйка.

Смачна есці!

Гістарычная даведка:

Жур

— (гэта па-беларуску, а журэк – па-польску) – адна з самых старажытных страў беларускай кухні. Назва “жур” паходзіць ад старагерманскага кораня saur- (кислый, киснуть), як і назва добра знаёмых нам ягад журавін.

Жур многім славянскім народам, у тым ліку і беларусам, быў вядомы яшчэ ў часы кіеўскага князя Ўладзіміра Манамаха, ім любіла частавацца беларуская і польская шляхта, асабліва пасля раскошнай вячэры. Сённяшні жур ў даўнія часы і супам не называлі, бо само паняцце суп на нашы землі прышло толькі ў XVIII стагоддзі, як і бульба, апроч таго тады супам называлі рэдкія стравы, дзе вадкасці павінна было быць не меньш за палову.

Рэцэптаў жура сёння – вялікая колькасць. Кожны можа падабраць пад свой густ. Калі вы вырашыце гатаваць суп па ўласнаму рэцэпту, важна памятаць, што, па-першае, аснова любога жура — закваска з мукі ці шматкоў аўса, жыта, пшаніцы або грэчкі, ці дакладней цэжы. А па-другое, абавязкова трэба дадаваць такую неабходную спецыю як маяран.

Вельмі часта даводзіцца сустракаць сцверджанне, што беларускі жур гатуецца выключна з аўса. А вось жур з жытняй мукі — гэта ўжо нібыта з’ява выключна польскай — “панскай” — кухні. Аднак гэта ад недахопу інфармацыі. Насамрэч і ў беларускай, і ў польскай кухні жур здаўна рыхтавалі з розных тыпаў мукі — аўсянай, жытняй, пшанічнай і нават з молатай грэчкі. Дарэчы, аўсяны жур пераважае ў польскім рэгіёне Падгале. А нібыта “чыста польскі” жур з жытняй мукі добра знаёмы і ў Заходнім Палессі, і сярод беларусаў польскага Падляшша.

Жур ужываюць гарачым, можна здобрыць смятанай, зелянінай. Бульбу класці не трэба, таму што яна ўвайшла ў наш рацыён значна пазней. Калі жадаеце спажыць суп з бульбай, то падавайце яе асобна ў адвараным выглядзе. Добрым дадаткам стане палавінка варанага яйка, якую можна пакласці непасрэдна ў парцыённую талерку.

Ад вас, шаноўныя чытачы, залежыць, будзеце вы гатаваць посны, малочны ці мясны жур. Разам з шэф-кухарам Аленай Мікульчык прапануем вам прыгатаваць жур з курыцай. Дарэчы, гурманы называюць жур супам учорашняга дня, таму што настояны як мінімум суткі ён набывае яшчэ больш гарманічны смак. Абавязкова праверце і атрымайце асалоду ад свайго даследавання!

Гістарычная даведка падрыхтавана па матэрыялах знаўцаў беларускай кухні Алены Мікульчык і Алеся Белага.

Была ли эта статья полезна?

Добавить комментарий

Этот сайт использует Akismet для борьбы со спамом. Узнайте, как обрабатываются ваши данные комментариев.